Zastosowanie anodowania w produkcji kondensatorów

Producenci energoelektroniki wciąż szukają nowych rozwiązań, które pozwolą im dostarczać na rynek coraz to bardziej zaawansowane technologicznie i wydajne urządzenia, takie jak kondensatory odpowiedzialne za przechowywanie energii elektrycznej. Jednym ze sposobów ulepszania kondensatorów jest ich anodowanie w czasie produkcji. Wyjaśniamy, czym jest ten proces i po co się go stosuje podczas wytwarzania kondensatorów. 

Czym jest anodowanie?

Anodowanie to proces elektrochemiczny, który polega na utworzeniu warstwy tlenku na danej metalowej powierzchni. Dzięki powstaniu cienkiej, trwałej i odpornej na korozję warstwy tlenku metal zyskuje dodatkową ochronę. Anodowanie metali stosowane jest przede wszystkim w przypadku aluminium, magnezu oraz tytanu, które charakteryzują się wysokim stopniem reaktywności z tlenem.

Proces anodowania odbywa się w specjalnych komorach elektrolitycznych, gdzie metalowy przedmiot (anoda) jest zanurzony w odpowiednim roztworze elektrolitu. Następnie przez układ przepływa prąd elektryczny, co prowadzi do powstania warstwy tlenku na powierzchni anody. Grubość i właściwości warstwy zależą od wielu czynników, takich jak czas trwania procesu, natężenie prądu czy rodzaj elektrolitu. Zazwyczaj w procesie anodowania metali wykorzystuje się elektrolit siarkowy i chromowy. 

Po co się stosuje anodowanie podczas produkcji kondensatorów?

Istnieje kilka powodów ku temu, że producent energoelektroniki Markel oraz inni producenci z tej branży wykorzystują anodowanie w produkcji kondensatorów i innych podzespołów. Przed wszystkim, anodowana powierzchnia metalu jest znacznie bardziej odporna na korozję niż nieanodowana. Dzięki temu, kondensatory wykonane z anodowanego aluminium czy tytanu cechują się dłuższą żywotnością oraz lepszymi parametrami pracy w trudnych warunkach atmosferycznych czy przemysłowych.

Ponadto, anodowanie umożliwia zwiększenie powierzchni metalu, co jest kluczowe dla funkcjonowania kondensatorów. Im większa powierzchnia dielektryka (w tym przypadku warstwy tlenku), tym także większa pojemność kondensatora, a co za tym idzie – jego zdolność do przechowywania energii elektrycznej. Wreszcie, anodowana warstwa tlenku posiada bardzo dobre właściwości izolacyjne. Pozwala to na zastosowanie jej jako dielektryka w kondensatorach i dzięki temu możliwe jest osiągnięcie wysokich wartości napięć pracy oraz minimalizacja strat energetycznych wynikających z przewodzenia prądu przez dielektryk.