Czy komonica zwyczajna dobrze znosi trudne warunki uprawne?

Komonica zwyczajna, nazywana także rożkową lub pospolitą, to gatunek rośliny należący do rodziny motylkowatych (bobowatych). Pochodzi z obszarów Azji, Europy i Afryki Północnej, a obecnie występuje na niemal wszystkich kontynentach. Komonica zwyczajna jest mało popularna wśród polskich rolników. Warto się nią jednak zainteresować, jeśli szukamy rośliny dobrze znoszącej trudne warunki uprawne.

Charakterystyka komonicy zwyczajnej

Komonica zwyczajna to wartościowa roślina pastewna. Charakteryzuje się dużą ilością białka i składników mineralnych, zwłaszcza wapnia i magnezu. Zawiera więcej karotenu niż inne rośliny motylkowate, a straty tego cennego składnika podczas suszenia są mniejsze. Komonica zwyczajna wyróżnia się wysoką smakowitością, dzięki czemu jest chętnie pobierana przez zwierzęta. Po zakwitnięciu jej smak staje się gorzki, ponieważ jej kwiaty zawierają glikozydy cyjanogenne. Nieprzyjemny smak znika jednak po skoszeniu i wysuszeniu roślin. Jeśli komonica ma być przeznaczona na zielonkę, koszenie należy przeprowadzić przed kwitnieniem.

Odporność komonicy zwyczajnej na trudne warunki uprawne

Komonica zwyczajna to roślina dobrze znosząca trudne warunki uprawne. Jest odporna na suszę i nadmiar wilgoci. Charakteryzuje się dużą zimotrwałością – bez okrywy śnieżnej wytrzymuje temperatury do -25°C. Ponadto jest odporna na przygryzanie i udeptywanie. Komonica zwyczajna, której nasiona oferuje między innymi sklep Małopolskiej Hodowli Roślin, nadaje się do uprawy na piaskach i glebach bardzo lekkich. Można ją stosować w siewie czystym oraz w mieszankach z trawami w ekstensywnym użytkowaniu. Choć daje niższy plon niż lucerna czy koniczyna czerwona, ma od nich znacznie mniejsze wymagania glebowe i lepiej znosi kwaśny odczyn gleby.

Dlaczego jeszcze warto uprawiać komonicę zwyczajną?

Z racji tego, że komonica zwyczajna jest rośliną z rodziny motylkowatych, jej dodatkowym atutem jest zdolność do akumulacji azotu w glebie. Jest ona możliwa dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi. Pobierają one z powietrza azot cząsteczkowy i redukują go do jonów amonowych i azotanowych. W tej formie może być on przyswajany przez rośliny. Komonica zwyczajna wykorzystywana jest także w zasiewaniu zboczy gór, ponieważ zapobiega erozji. Ponadto dodaje się ją do mieszanek łąkowych przeznaczonych do stosowania na glebach murszowych, torfowych i podmokłych.