Budowa i rodzaje endoskopów medycznych

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co wykorzystują lekarze w celu diagnozowania i leczenia schorzeń układu pokarmowego, oddechowego czy moczowego, jeżeli nie przeprowadzają inwazyjnych zabiegów? Nierzadko pomaga im endoskop — narzędzie medyczne, które może pozwolić na oglądanie wnętrza ciała pacjenta bez konieczności wykonywania cięć. Jak jednak zbudowany jest tego rodzaju przyrząd? Jakie jego rodzaje można wskazać?

Jakie są podstawowe elementy budowy endoskopu?

Endoskop medyczny to elastyczny lub sztywny przyrząd, który składa się z kilku części. Jeden z nich to tuba optyczna stanowiąca podstawowy element każdego endoskopu. Może być ona wykonana z tworzywa sztucznego lub metalu i mieć różne długości oraz średnice, w zależności od potrzeb. Wewnątrz niej znajdują się włókna światłowodowe, które przesyłają światło do wnętrza badanego obszaru ciała. Dzięki temu lekarz może obejrzeć badane struktury anatomiczne.

Kolejna ważna część endoskopu to kamera pozwalająca na wyświetlenie obrazu z wnętrza ciała pacjenta na monitorze. W przypadku endoskopów elastycznych kamera znajduje się na końcu tuby, natomiast w endoskopach sztywnych, jest umieszczona na stałe w korpusie urządzenia. Ponadto endoskopy mogą być wyposażone w dodatkowe narzędzia, takie jak szczypce czy nożyki, które mogą pozwolić na przeprowadzenie różnego rodzaju zabiegów terapeutycznych.

Jakie są rodzaje endoskopów medycznych i jakie mają zastosowania?

Endoskopy można podzielić na dwie główne grupy – sztywne i elastyczne. Endoskopy sztywne są wykonane z metalu lub tworzywa sztucznego i zgodnie ze sobą nazwą, nie wyginają się. Są one wykorzystywane głównie w chirurgii oraz diagnostyce schorzeń narządów jamy brzusznej, miednicy mniejszej czy stawów. Przykładami endoskopów sztywnych są laparoskopy, artroskopy czy histeroskopy. Tego rodzaju produkty znajdziesz m.in. w ofercie firmy Techmedica.eu. 

Z kolei endoskopy elastyczne mają cienką, giętką tubę optyczną, która umożliwia wprowadzenie urządzenia do wnętrza ciała pacjenta przez naturalne otwory, takie jak usta, nos czy cewka moczowa. Dzięki swojej elastyczności endoskopy te nierzadko pozwalają na badanie trudno dostępnych obszarów, takich jak układ pokarmowy, oddechowy czy moczowy. Przykładami endoskopów elastycznych są gastroskopy, bronchoskopy czy cystoskopy.